Konten, kutjes en Maté

Eindelijk heb ik mijn eerste stappen op het Zuid-Amerikaanse continent gezet. Bij voorbaat wil ik mijn excuses aanbieden voor mijn vulgaire woordenkeus in de titel, maar later zal duidelijk worden waarom!

Op een vlucht van 14 uur leer je je medemens behoorlijk goed kennen. Dit in zowel negatief als positief opzicht. Ondanks dat het een lange rechtstreekse vlucht van 14,5 uur was, moet ik zeggen dat het me zeker niet tegenviel. Ik vloog met KLM. Het personeel was buitengewoon aardig en open voor een praatje en de maaltijden aan boord waren zeker niet verkeerd.

Verder heb ik het kind in mezelf teruggevonden tijdens de vlucht. Tegenwoordig is er eindeloos veel keus aan boord van een vliegtuig, zo ook met films/filmpjes. Normaal gesproken is het uiterst irritant als oude meuk eindeloos wordt herhaald, maar dit keer was het grappig om Abeltje weer eens te zien alsmede afleveringen van Tom & Jerry en een aantal Luny Toons filmpjes. Ook de Noorse oma naast me was uiterst gezellig en voor de verandering geen oude beroepsouwehoer.

De vervelende kant van de vlucht zat 'm in de vele achterwerken die afreisden naar Buenos Aires. Zo zit je lekker een lekker muziekje te luisteren en een filmpje te kijken, het andere moment staat er een lompe beenstrekkende eindeloos ouwehoerende zak met z'n reet tegen je gezicht. Als hij na een aantal niet erg subtiele hints nog niet begrijpt dat hij gewoon even moet wieberen, dan moet je maar heel aardig (maar van binnen uiterst geïrriteerd) vragen of hij misschien niet zijn derrière in je gezicht wilt duwen, omdat er namelijk ook mensen zijn die dit niet fijn vinden.

Of neem de momenten dat je met je studiegenootje in het gangpad even een praatje maakt en dat er opeens mensen langs willen die eigenlijk niet eens in een stoel passen. Voor het feit dat zij hun kont keer op keer bij het passeren tegen de jouwe drukken zou je eigenlijk tol moeten vragen voor elke keer dat zij willen passeren.

En dan heb je ook nog die schattige baby's die hun luiers volschijten, waarna de cabine zich vervolgens vult met een dusdanig penetrante lucht dat je drie dagen niets meer proeft.

Maar genoeg praatjes over achterwerken. Vandaag was mijn eerste dag in La Plata en heb ik mijn eerste Argentijnse ervaringen ondervonden. De mañana mañana vooroordelen zijn in vele gevallen uiterst terecht en het zou me niet verbazen als je zo nu en dan tanden op straat vind. Wat eten die mensen zoet! Bij het ontbijt beginnen ze al met cakejes en taart en het broodbeleg bestaat naast hartig uiteraard ook uit vooral zoet. Een van deze zoete ervaringen is genaamd "Dulce en Leche" een soort stroperige pasta die me doet denken aan de stroop in stroopwafels. Deze kun je doen op brood, toast of crackers en mag je zeker niet missen als je in Argentinië verblijft.

Na het ontbijt heeft mijn "broer" me naar mijn studiegenootjes gebracht waar we geluncht hebben en vervolgens zijn we de stad een beetje gaan verkennen. Het straten patroon van La Plata lijkt op een dambord en de straten worden aangegeven met cijfers. Het zal even duren, maar op den duur zal ik het systeem doorhebben. Na een tijdje zoeken kwamen we een aantal "Plazas" tegen, kleine parkjes/pleinen waar mensen in de weekenden samen komen en waar nu en dan kraampjes met voedsel en dergelijken te vinden zijn.

Het laatste plein dat we bezocht hebben was het centrale plein van de stad, "La Plaza moreno", en typisch Latijns-Amerikaans. Een plein met de gigantische "La Catedral Metropolitana de La Plata" (nummer 58 op de lijst van grootste kathedralen ter wereld) en het "Palacio Municipal de La Plata" ofterwijl het gemeentehuis, is de basis van menig grote stad in Latijns-Amerika. Op het plein hebben we wat gezeten in de perkjes in de schaduw tussen de "maté" drinkende plaatselijke bevolking om zo de cultuur tot ons proberen te nemen. Maté word gedronken met een metalen rietjes uit een "matébeker". In deze beker doet men een blok gedroogde blaadjes en voegt gekookt water toe. Wanneer de matébeker geen warm water meer heeft vullen ze deze opnieuw met warm water. Het is iets typisch Argentijns, Uruguayaans, Braziliaans en Paraguayaans. Mensen nemen de bekers en thermoskannen overal mee naartoe zoals parkjes en pleinen.

Nu is het dan het moment om het woord "kutjes" te verklaren. De "broer" van één van onze studiegenootjes nam wat smerige woorden met ons door. Eén van deze woorden was "concha", wat kut in het Spaans betekent. Na een tijdje gezeten te hebben wilde één van ons wat eten halen. Zijn keuze viel op de "pancho" (hotdog), maar in plaats van een pancho te bestellen, bestelde onze grote vriend met een stalen gezicht een concha, ofterwijl een kutje!! Je kunt je wel voorstellen dat wij de komende minuten niet meer bijkwamen van het lachen bij het zien van het gezicht van de verkoper.

Met deze leuke anekdote wil ik dit eerste verslag vanuit Argentinië afsluiten en hoop ik jullie te kunnen blijven boeien met mijn blog.

Ciao, tot ziens, saludos!